‘Zonder ambitie gaat het niet!’ Dat hebben het Nederlandse bridge en de Leidse universiteit gemeen. In bridge wist Nederland vorig jaar wereldkampioen te worden. Ik vind dat wij als Leidse Universiteit maatschappelijk de plicht hebben om te willen uitblinken, te reiken naar de wereldtop. In de rechtsgeleerdheid – mijn eigen vakgebied – hebben we hiervoor een basis die teruggaat tot Hugo de Groot, een in de huidige mondialiserende wereld weer uiterst relevante geleerde.
In de bètawetenschappen kenden we eind negentiende eeuw een geweldige bloeiperiode met nobelprijzen voor Kamerlingh Onnes, Hendrik Lorenz en Willem Einthoven. Ik denk niet dat het toevallig is dat zij alle drie de in 1863 ontstane Hogere Burgerschool (HBS) hadden doorlopen, een schooltype waarin duidelijk meer aandacht bestond voor de exacte vakken dan op het gymnasium en die als kweekvijver functioneerde voor een ambitieuze middenklasse. Ik ben ervan overtuigd dat we juist vanuit een hechte, onderling verbonden en tegelijkertijd naar buiten gerichte Leidse universitaire gemeenschap ertoe in staat zijn telkens weer opnieuw sprongen in onze kennis tot stand te brengen.
“Mijn spelen is leren, mijn leren is spelen” luidt de bekende dichtregel van de ook al weer Leidse alumnus Hieronymus van Alphen. Of bridge daar ook onder viel weet ik niet, maar ik steun het Leids studentenbridge dan ook echt van harte.
Prof.mr. Carel Stolker
Rector Magnificus & Voorzitter
Nederlands 
English